Kıyâme Suresi 1-10. Ayetler
Bismillâhirrahmânirrahîm.
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
1. Hayır, gerçek öyle değil! Kıyamet günü hakkı için,
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
2. Kendisini eleştirip kusurlarından pişmanlık duyan kimse hakkı için (ki siz mutlaka diriltileceksiniz).
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ
3. İnsan zanneder mi ki ölümünden sonra Biz kemiklerini toplayıp onu diriltmeyeceğiz?
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
4. Evet, toplarız, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar eski halinde düzenleriz!
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
5. Fakat insan suç işleyip durmak için önündeki kıyameti inkâr etmek ister de,
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
6. “Ne zamanmış o kıyamet günü?” diye alay eder.
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
7. Gözler kamaşıp karardığı,
وَخَسَفَ الْقَمَرُ
8. Ayın ışığının büsbütün gittiği,
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
9. Güneş ile ay yan yana getirildiği zaman...
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
10. İşte o gün insan der: “Var mı kaçacak mekân?”
