1. Andolsun bu beldeye
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ

2. Ki sen bu beldede oturmaktasın.
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ

3. Ve and olsun baba ve çocuğuna.
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ

4. Biz insanı gerçekten bir sıkıntı içinde yarattık.
أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ

5. İnsan, kendisine karşı kimse güç yetiremez mi sanıyor?
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا

6. Ben, yığın yığın mal yok ettim diyor.
أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ

7. Kendisini bir gören olmadı mı sanıyor?
أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ

8. Biz ona iki göz vermedik mi?
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ

9. Bir dil ve iki dudak?
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ

10. Ona iki yolu gösterdik.
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ

11. Fakat o, o sarp yokuşa göğüs veremedi.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ

12. Bildin mi sen, o sarp yokuş nedir?
فَكُّ رَقَبَةٍ

13. Köle azat etmek,
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ

14. Veya salgın bir kıtlık gününde yemek yedirmektir,
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ

15. Yakınlığı olan bir yetime,
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

16. Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ

17. Sonra da iman edip de sabrı tavsiye eden ve merhamet tavsiye edenlerden olmaktır.
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

18. İşte bunlar, amel defterleri sağlarından verilenlerdir.
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

19. Âyetlerimizi tanımayanlar ise, onlardır işte amel defterleri sollarından verilenler.
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ
20. Onların üzerlerine bir ateş bastırılıp kapıları kapanacaktır.